کسی که شب را به روز آورد و بامدادن اندوه بزرگش امور دنیایی باشد! او را نزد خدا ارج و قدری نخواهد بودو خداوند 4 خصلت را ملازم دل او قرار می دهد :
1- هم و اندوهی که هیچ گاه از او جدا نشود
2- مشغله و کاری که هیچ گاه او را آسودگی نباشد
3- نیازمندی که هیچ گاه به بی نیازی نرسد
4- آروزی که هیچ گاه برای آن پایانی نباشد
تا مهلت داری در مصیبت خویش تفکر نما!و دقت کن که :
عبادتگر بی علم؛همچون خر آسیاب است که همواره در یک جا می چرخد و گامی پیش نمی رود ( حضرت علی -ع-)
مولایمان علی فرمود :
من تو را از ترس آتشت و به امید بهشت عبادت نمی کنم ! بلکه بدان جهت عبادت می کنم که تو را اهل و سزاوار یافتم!
این ماه تا مهلت باقی است شیعه علی شویم!
نوشته شده توسط : طفل طریق
لیست کل یادداشت های این وبلاگ