سلام!!گفتم الان اين وبلاگو باز ميكنم يكي از اون نوشته هاي خيلي كيف ده تون را گذاشتيد!احيف!!نمي شه خودتون به فيض برسونين؟!!اما حالا كه با زبان شعر و شاعري وارد شدين اينم بشنويد از هوشنگ ابتهاج كه به شدت در اين مضمون دلنشينه:اين عشق كهن بوده ي نا فرسوده
پيرانه سرم نمي هلد آسوده
در حسرت ديدار تو كرديم سپيد
اين ريش پريشان به اشك آلوده
آسماني باشين!
